Błąkają się po świecie
Niespokojne dusze
Mijamy się codziennie
Nie słysząc nawet
Trzepotu białych skrzydeł
Czujemy wzajemną
Obecność w powiewie
Błękitnego oceanu
Czasem się wzruszamy
śmiejemy się szczerze
W płomieniu pamięci
Zamykamy pokornie oczy
Niespokojne dusze
Mijamy się codziennie
Nie słysząc nawet
Trzepotu białych skrzydeł
Czujemy wzajemną
Obecność w powiewie
Błękitnego oceanu
Czasem się wzruszamy
śmiejemy się szczerze
W płomieniu pamięci
Zamykamy pokornie oczy
[Zbigniew Barteczka]
Wspaniały wiersz, aż łapie za serce... :)
OdpowiedzUsuńI wspaniała ilustracja - skad Ty je czerpiesz, no skąd? :D
Pozdrawiam
Evan znajdowałam je w necie, a co z resztą robiłam ilustrację :o) Pozdrawiam :)
Usuń