Strach niszczy uczucia - uderza w twarz rozsądek.
Strach ukrywa radości pod płaszczem przerażenia.
Strach rozdrapuje wiarę i niweczy nasze plany.
Strach, strach, strach...
To on nas budzi przed świtem,
a nocą nie daje usnąć.
To on pisze najciemniejsze scenariusze.
To on, czym mocniej jest z nami, zabija nadzieję. Strach, strach, strach...
To właśnie on miłość chce zamienić w złudzenie, zrozumienie w litość.
Wszystkie ważne prawdy - w nieistotne kłamstwa.
Ten wróg jest zawsze z nami - nie pozwólmy mu się tylko obudzić!
Strach, strach, strach...
[Katarzyna Wawrzonowska]
Strach ukrywa radości pod płaszczem przerażenia.
Strach rozdrapuje wiarę i niweczy nasze plany.
Strach, strach, strach...
To on nas budzi przed świtem,
a nocą nie daje usnąć.
To on pisze najciemniejsze scenariusze.
To on, czym mocniej jest z nami, zabija nadzieję. Strach, strach, strach...
To właśnie on miłość chce zamienić w złudzenie, zrozumienie w litość.
Wszystkie ważne prawdy - w nieistotne kłamstwa.
Ten wróg jest zawsze z nami - nie pozwólmy mu się tylko obudzić!
Strach, strach, strach...
[Katarzyna Wawrzonowska]
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz
Mam prośbę do komentujących - wpisujcie opinie na temat wiersza,
proszę o konstruktywną krytykę.
Bardzo proszę, podpisujcie się IMIENIEM lub PSEUDONIMEM!
Nie bądźcie anonimowi! Dziękuję.