Daleka, nieznajoma Przyjaciółko,Tajemnicza Damo o skrytych twarzach
Z których każda piękniejsza.
Wyciągasz do mnie ręce pełne darów miłości,
Chowasz tkliwe serca w zagłębieniu piersi
Jak palący piasek wilgotną oazę pustyni...
Twoje serca - to nie pustynne fatamorgany...
To najpiękniejsze kwiaty wyrastające z piaszczystych wydm
I strojne ptaki ubrane w różnobarwne pióra,
Dumne jak pawie...
W brylantowych diademach, wplątanych w granatowe skrzydła
Śpiewają o Tobie - tej jedynej, niepowtarzalnej
I najukochańszej cząstce Kosmosu...
[Elżbieta Bieńko-Kornacka]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Mam prośbę do komentujących - wpisujcie opinie na temat wiersza,
proszę o konstruktywną krytykę.
Bardzo proszę, podpisujcie się IMIENIEM lub PSEUDONIMEM!
Nie bądźcie anonimowi! Dziękuję.