Życie płynie wartką strugą,
Niesie radość, smutki, żale,
Jesteś jego łodzią kruchą
Co przebija się przez fale.
Płyniesz z prądem - szczęście sprzyja,
Mijasz głazy, pnie, zakręty,
Odwaga ci pierś rozpiera,
Pokonujesz więc odmęty.
Płynąc pod prąd bystrej rzeki
Wiele może się wydarzyć.
Koniec drogi jest daleki.
O spokoju można marzyć.
Gdy do kresu łódź dobije
Ponaprawiaj wszystkie szkody,
Niech radością serce bije.
Dalej z życiem idź w zawody.
[Elżbieta Opalińska]
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz
Mam prośbę do komentujących - wpisujcie opinie na temat wiersza,
proszę o konstruktywną krytykę.
Bardzo proszę, podpisujcie się IMIENIEM lub PSEUDONIMEM!
Nie bądźcie anonimowi! Dziękuję.