Lubię parki z ławkami
Do wczoraj myślałam że lubię
chodzić bo mogę się zatrzymać
żeby popatrzeć na celowość zdarzeń
Na chłopca który z drzewa pluje na krawężnik
Na dziewczynę rytmicznie kołyszącą wózek
A przecież ruchu nie można zatrzymać
Kiedy siadam lub stoję jestem w ciągłym ruchu
Jak czas i zdarzenia które czas porusza
Do wczoraj myślałam że lubię
chodzić bo mogę się zatrzymać
żeby popatrzeć na celowość zdarzeń
Na chłopca który z drzewa pluje na krawężnik
Na dziewczynę rytmicznie kołyszącą wózek
A przecież ruchu nie można zatrzymać
Kiedy siadam lub stoję jestem w ciągłym ruchu
Jak czas i zdarzenia które czas porusza
Ewa Tomaszewska
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz
Mam prośbę do komentujących - wpisujcie opinie na temat wiersza,
proszę o konstruktywną krytykę.
Bardzo proszę, podpisujcie się IMIENIEM lub PSEUDONIMEM!
Nie bądźcie anonimowi! Dziękuję.