W zachwycie cię kocham.
Kocham cię jak wielką sprawę życia,
jak noc, jak wiatr,
jak ukrytą w mojej duszy śmierci.
Kocham cię, poro mojej ciszy,
jakże głęboko niosę w sobie nicość.
Kocham cię jak zagadkę mojego istnienia,
jak gorycz losu na tym świecie,
jak ludzkie łzy pełne tajemnic.
Jesteś pocałunkiem życia falą,
która moją duszę w tańcu zdobyła.
[Olga Votsi]
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz
Mam prośbę do komentujących - wpisujcie opinie na temat wiersza,
proszę o konstruktywną krytykę.
Bardzo proszę, podpisujcie się IMIENIEM lub PSEUDONIMEM!
Nie bądźcie anonimowi! Dziękuję.